Cap sur l'Ecole inclusive en Europe.
Edukacja włączająca odnosi się do konceptu, że w szkole ogólnej wszystkie dzieci powinny czuć się uwzględnione. Braki rozwojowe często są przeszkodami i opóźnieniami w rozwoju psychoemocjonalnym dzieci.
Jak stworzyć warunki dostępności i równości dla wszystkich i wyeliminować nierówności społeczne? Często zadajemy sobie takie pytanie, i dlatego zróżnicowanie jest konieczne.
Czym jest zróżnicowanie?
Materiały wspierające Materiały (kognitywność), metody, źródła, ćwiczenia dostosowane do potrzeb WSZYSTKICH dzieci. Techniki różnicowania w odniesieniu do dziecka (profil uczenia się, zainteresowania dziecka)
Część modułu/ D.R.E
W supermarkecie
Video Tutorial – materiał instruktażowy Video
Mapa pomysłów
Parma 2.0 – Biuro informacji turystycznej
Część modułu/ .E
NĘKANIE W SZKOLE / EMOCJE I EMPATIA
Praca w okręgu
1. Praca w grupach na podstawie scenariusza - Propozycja karty nauczania (IT) - Czas w obiegu.
Prezentacja grupie – dyskusja i komentarze
2. Odgrywanie ról – – Wskazówki dot. odgrywania ról: każda grupa odgrywająca role skorzysta z następujących pytań, by przygotować ćwiczenie
Praca w grupie plus 1 mediator, który rozdzieli role i opracuje wnioski na podstawie zebranych elementów.
Mediator nie może dodawać nic od siebie.
Celem jest odtworzenie procesu problematyzowania potrzeb ucznia z SPE.
Zróżnicowanie, oznacza więcej możliwości znalezienia informacji dla uczniów. Oznacza to obserwację i rozumienie różnic i podobieństw między uczniami oraz wykorzystanie tych informacji do zaplanowania nauczania. Oto lista kilku podstawowych zasad tworzących podstawę nauczania zróżnicowanego. Jedną z najważniejszych zasad edukacji włączającej jest to, że dwoje uczniów nigdy nie jest takich samych: szkoły włączające odgrywają więc fundamentalną rolę w zapewnieniu wszystkim uczniom możliwości uczenia się i bycia ocenianym na wiele sposobów. Nauczyciele w takich szkołach powinni korzystać z wielu różnych metod nauczania/uczenia (wizualnych, słuchowych, kinestetycznych itd.) podczas przygotowywania ćwiczeń.
Dla operacjonalizacji edukacji włączającej istnieją trzy podstawowe opcje metodologiczne: inteligencje wielorakie i style uczenia się, podejście wielopoziomowe i projektowanie uniwersalne.
Podejście wielopoziomowe jest kompleksowym i systematycznym modelem, którego celem jest udana edukacja wszystkich uczniów, zapewnienie zintegrowanego zestawu środków wspierających uczenie się, wdrażanych w zależności od stosunku uczniów do tych środków. To podejście nazywane jest wielopoziomowym ze względu na to, jak ograniczana jest liczba środków wspierających uczenie w zależności od poziomu interwencji.
Jedną z cech tego modelu jest organizacja wedle poziomów interwencji, ustalanych w zależności od reakcji uczniów.
Strategicznym celem podejścia wielopoziomowego nie jest po prostu ocena uczenia, ale postawienie oceny formatywnej w miejscu centralnym. Informacje pozyskane z oceny formatywnej są istotnymi dowodami działań pedagogicznych i strategii, postępu uczniów i procesów edukacyjnych w szkole. W oparciu o kompleksową i zintegrowaną analizę tych danych przygotowuje się interwencje lub środki wspierające.
Projektowanie uniwersalne (Universal Design of Learning) to program oparty na intencjonalnym, proaktywnym i elastycznym planowaniu praktyk edukacyjnych, biorąc pod uwagę różnorodność uczniów w klasie. Uświadamia on, że każdy uczeń uczy się na swój własny sposób, a sztywny program nauczania nie gwarantuje szans na naukę dla wszystkich uczniów.
Dlatego praktyki pedagogiczne oferują możliwości i alternatywy dostępne dla wszystkich uczniów – metody, materiały, narzędzia, pomoce i formy oceny, bez zmiany poziomu wyzwania i zbyt wysokich oczekiwań dotyczących wyników w nauce.
Wdrożenie tych praktyk zakłada elastyczne i spersonalizowane podejście nauczycieli, którzy mają angażować i motywować uczniów w sytuacjach nauki, prezentacji informacji i oceny uczniów, co umożliwia różne przejawy umiejętności i wiedzy.
