Cap sur l'Ecole inclusive en Europe.
Kurs rozpocznij 3-minutowym ćwiczeniem z książki Kathy Paterson, aby przyciągnąć uwagę uczestników.
Przykład: „Niech każdy usiądzie, położy ręce na stole i znajdzie wygodną pozycję. Można położyć głowę na rękach – na 2 minuty zachowajmy zupełny spokój”.
Okaż refleksyjność.
W trzecim kursie chodzi o wdrożenie metody transdyscyplinarnej poprzez studium przypadku, aby sproblematyzować sytuację ucznia z SPE. Należy zainscenizować tę sytuację, przedstawiając podsumowanie własnych praktyk jako nauczyciela (takich, które wdrażasz do tej pory).
Następnie zaprezentować je grupie w celu poznania opinii i stanowisk innych członków grupy. To ćwiczenie można wykonać w formie odgrywania ról zespołu multidyscyplinarnego. Na końcu wykorzystajcie zebrane elementy (faza diagnostyczna) do stworzenia nowego spersonalizowanego planu pomocy.
Zorganizuj grupę fokusową, skupiając się na poniższych punktach. Kluczowe warunki dla opracowania to przede wszystkim stworzenie bezpiecznej przestrzeni, tak by nauczyciele lub asystenci nie czuli się zignorowani lub osądzani w swojej pracy.
Elementy refleksyjne
Refleksyjność to mechanizm, w którym dana osoba sama dla siebie staje się obiektem analizy i zdobywania wiedzy. To stanowisko zawiera krytyczną analizę własnej pracy i bierze pod uwagę wpływ zachowania danej osoby na jej związek z innymi.
Dana osoba analizuje swoje działania i psychikę i stara się zrozumieć swój własny sposób działania. Myślenie refleksyjne jest krytyczne i kreatywne, wymaga też mobilizacji wielu umiejętności metakognitywnych i zdolności argumentacyjnych (Pallascio i Lafortune, 2000). Zawiera się w nim dwoisty proces opisany przez Schöna (1994): myślenie w działaniu, pozwalające danej osobie na świadome myślenie o wydarzeniach podczas ich trwania i na reakcję na niespodziewane sytuację oraz na refleksję o działaniu, podczas której dana osoba analizuje to, co się wydarzyło i ocenia skutki własnego działania.
