Cap sur l'Ecole inclusive en Europe.
Kurs rozpocznij 3-minutowym ćwiczeniem z książki Kathy Paterson, aby przyciągnąć uwagę uczestników.
Przykład: „Niech każdy usiądzie, położy ręce na stole i znajdzie wygodną pozycję. Można położyć głowę na rękach – na 2 minuty zachowajmy zupełny spokój”.
Za pomocą kilku przykładów pokazać, jak wdrożyć włączenie w szkole z transdyscyplinarnym zespołem.
Opracowanie
1. Organizacja burzy mózgów na temat transdyscyplinarności z uczestnikami i dyskusji o ich różnych oczekiwaniach
Przejście do ewentualnych pytań rozpoczynających debatę
Jak pracować z transdyscyplinarnością w szkole?
Jakie Twoim zdaniem można stworzyć połączenie między rzeczywistością nauczyciela a transdyscyplinarnymi oczekiwaniami?
Debata: Transdyscyplinarność: Utopia czy rzeczywistość
Czym jest transdyscyplinarność? Skorzystaj z quizu, aby w pełni przyswoić koncept
2. Debata o transdyscyplinarnej pracy grupowej w szkole włączającej
Jakie są korzyści transdyscyplinarnej pracy dla nauczycieli?
Komunikacja z multidyscyplinarnym zespołem i potrzeba transdyscyplinarnej syntezy. Co sądzisz?
3. Pytania o rolę rodziny
Praca grupowa z burzą mózgów jako refleksyjny środek do zgłębienia teoretycznych i prakseologicznych oczekiwań wobec transdyscyplinarności.
Elementy pomocne w pogłębieniu tematu
1. Transdyscyplinarność, termin używany przez Piageta i Morina, można tłumaczyć jako potrzebę przeniknięcia granic między dyscyplinami, szczególnie w dziedzinie edukacji, potrzebę pójścia dalej niż multidyscyplinarność i interdyscyplinarność.
Basarab Nicolescu, założyciel International Center for Transdisciplinary Research (centrum badań transdyscyplinarnych) w Paryżu napisał Manifest transdyscyplinarności, przyjęty na pierwszym światowym kongresie transdyscyplinarności (Convento da Arrábida, Portugal,ia listopad 1994). Ten manifest stanowił dla wszystkich nową wizję przyszłości w świecie pełnym problemów. Transdyscyplinarność to dziś cel nie tylko realistyczny, ale i konieczny.
Dlatego w dziedzinie edukacji potrzebujemy równowagi między wiedzą analityczną a bytem wewnętrznym. Co więcej, obecny niebezpieczny trend globalizacyjny powoduje ogromny napływ ludności z krajów o określonej kulturze i religii do krajów o innej kulturze i religii.
Nowe metody edukacji muszą uwzględnić dialog między kulturami i religiami, dialog, który nie tylko nie naruszałby istoty każdej z dwóch kultur, ale także umożliwiłby jej zrozumienie, wzmacniając pomost między kulturami.
Transdyscyplinarność umożliwia uczniom przejście od głębokiego i użytecznego uczenia konceptualnego do uczenia się na poziomie kognitywnym, pełnego wyzwań i znaczeń, poznawania nowych, złożonych sytuacji, stanowiącego łatwe przejście do zbierania nowej wiedzy.
2. Zespół multidyscyplinarny czy transdyscyplinarny? Praca grupowa jest konieczna, by stworzyć szkołę włączającą
Stworzenie perspektywy włączającej w instytucji uwypukli znaczenie pracy zbiorowej, łączącej różnych partnerów ze szkoły i spoza niej: rodziców, specjalistów z dziedziny medycznej lub społecznej itd.
Praca transdyscyplinarna jest trudna, ponieważ wymaga od każdego refleksyjnego stanowiska, które może doprowadzić do zwątpienia we własne opinie. Debata nie będzie służyła już temu, by udowodnić swoją rację, lecz by zbudować konsensus na podstawie dogmatów nieodłącznie zawartych w różnych dziedzinach.
3. Rola rodziny w projekcie szkoły transdyscyplinarnej?
Wiedzę empiryczną rodziców może czasem przysłonić ekspertyza specjalistów, a przecież doświadczenie rodziców jest elementem niezbędnym do rozwoju projektu transdyscyplinarnego.
Jak połączyć te dwa elementy bez przeciwstawiania ich sobie, z poszanowaniem pozycji rodziców?
